De formatie is compleet! In de zomer van 2022 heeft VVS8 goede zaken gedaan door Gijs Beerepoot en Koen Spaander aan te trekken in het toch al solide elftal. Later blijkt dat deze versterkingen, samen centrumspits Maarten Groot, het befaamde GSB-trio zouden vormen. Tom Schuit, uitgeroepen tot de Pep Gardiola van Gemeente Opmeer, vervulde de rol van zowel een coach/trainer als een betrouwbare speler binnen het team van de senioren 8. Dit is het team dat tot op het bot gemotiveerd is, het team dat elkaar tot het uiterste heeft gedreven, het team dat zich inzet in goede en in slechte tijden. Lees hier het verhaal, lees hier; the road to glory
Slechte start
De mannen van het achtste kende een slechte seizoenstart. Met slechts 4 punten in drie wedstrijden solliciteerde zij niet direct voor het kampioenschap. De eerste wedstrijd, RKEDO uit, werd zakelijk gewonnen met 2-0. Het tweede affiche werd gespeeld tegen Sporting S, die als 4-4 de boeken in ging. In de derde wedstrijd wisten de mannen geen enkele punt te pakken. De wedstrijd tegen Sporting S werd met een teleurstellende 7-4 verloren. Vergelijk het team met een goede diesel motor. Het team vergolden zich de volgende wedstrijd door Kwiek’78 met een krappe 4-3 te verslaan. Echter zouden de twee opvolgende wedstrijden tegen Victoria O en Westfriezen worden verloren. Het zag er niet zo rooskleurig uit en de druk op de schouders van het team werd groter en groter. De senioren 8 gingen met slechts 13 punten uit 8 wedstrijden de winterstop in. Een achterstand van 5 punten moest goed gemaakt worden op Oosthuizen. Kortom, werk aan de winkel voor Tom Schuit en zijn spelersgroep.
Personele problemen
De tweede seizoenshelft begon wederom slecht. Dit keer niet door een gebrek aan overwinningen maar door personele problemen. Spelers Brent Severijn en Sietse Klaver besloten hun geluk elders te beproeven en vertrokken naar respectievelijk Zuid-Korea en Amerika. Rechter vleugelverdediger Ard Ursem beproefde ook, maar had betrekkelijk weinig geluk op de piste en scheurde zijn kruis- en kniebanden af. Uitdaging na uitdaging, want later in het seizoen zou ook Teun Koenis zijn kniebanden scheuren doordat hij op opmerkelijke wijze zijn droomvrouw poogde te versieren. Maar zonder tegenslagen geen overwinningen. Spreuken als: ‘De bal is rond’, ‘Go Hard or Go Home’ en ‘Laat het balletje lekker gaan’ motiveerde de spelers om het onderste uit de kan te halen. En dat bleek, een dieselmotor met recht! In de nog resterende 12 wedstrijden werd slechts 1 keer verloren en 1 keer gelijkgespeeld. In de eerste wedstrijd na de winterstop bewees het GSB-trio hun dienst weer door ieder een keer te scoren tegen Always Forward, een serieuze titelkandidaat. De drie punten gingen mee in de tas door met 3-1 te winnen. Een week later ontving het met zelfvertrouwen getankte achtste de laagvlieger RKEDO. In deze wedstrijd was het immers gastspeler Jack de Ruiter die bewees van onschatbare waarde te zijn voor het team. In de laatste minuut bezorgde hij het team de overwinning door met een droge knal de 3-2 binnen te schieten. De twee navolgende duels, allebei tegen Dynamo worden ook gewonnen. Doordat de concurrenten dure punten laten liggen is de koppositie door VVS 8 ingenomen. Het optimisme heerste binnen het team, maar met nog een loodzwaar programma waren ze er zeker nog niet. GSV, Sporting S, Always Forward en Oosthuizen stonden op de agenda en deden allemaal nog mee voor het kampioenschap. Er zaten maar 6 punten tussen de nummers 1 en 5 van de competitie, om de spanning nog eens te benadrukken. Er moest een lange eindsprint worden ingezet om de koppositie te behouden en het kampioenschap veilig te stellen.
Discipline en motivatie (g)een gebrek
Victoria O, Kwiek en EVC werden verslagen waardoor het kampioenschap langzaam dichterbij kwam. Op zondag 16 april werd Always Forward, de nummer twee van de competitie, ontvangen op het sportcomplex in Spanbroek. Aan voorbereiding geen gebrek want het kampioenschap werd geroken. Wekenlang aan training gingen vooraf aan deze wedstrijd. De reguliere training op woensdag en vrijdag werden verlengd met een intensieve conditietraining en de aansluitende borrels werden overgeslagen. Waar de rest van het team goed beslagen ten ijs wilde komen, dacht Justin Groot hier anders over. Het overgrote deel besloot er zaterdagavond enigszins op te letten en te zorgen dat ze fit de wedstrijd zouden aanvangen. Echter vond Justin Groot het nodig om te ontbijten vóórdat hij zondag om half 7 ‘s ochtends zou gaan slapen. De volgens hem, erg appetijtelijke hamburger, had hij dan ook niet willen overslaan. Desondanks wordt de wedstrijd tegen Always Forward met 3-0 gewonnen wat een betamelijk gunstige uitgangspositie opleverde voor de laatste twee wedstrijden. Het begon aardig te kriebelen bij de jongens, die na afloop van de wedstrijd voorzichtig aan het beramen waren hoe het kampioenschap aangekleed zou worden. De rookbommen werden al besteld en een conceptversie van de kampioenschap shirts werd ontworpen. Een gelijkspel tegen Oosthuizen zou voldoende wezen om uitgeroepen te worden tot kampioen.
De voorzet die enkel nog binnengekopt dient te worden
De intrinsieke motivatie was daar, het kampioenschap lag immers binnen handbereik. Zie het hele seizoen als een geweldige voorzet die in de wedstrijd tegen Oosthuizen enkel nog binnengekopt dient te worden. Een kopbal die echter niet zo makkelijk tegen de touwen zal vliegen. Oosthuizen werd namelijk gezien als grootste concurrent voor het kampioenschap. Op een van de eerste warme dagen van 2023 kwam de ploeg van Tom Schuit razendsnel op achterstand met 2-0. De intrinsieke motivatie werd afgetopt door de extrinsieke motivatie, welke werd aangewakkerd door de geïntroduceerde boetepot van VVS8-penningmeester Ard Ursem. Te laat komen, opgehaald worden, roken tijdens de wedstrijd, een gele of rode kaart pakken en/of op het veld deponeren van hetgeen wat de dag ervoor is genuttigd kon je nog wel eens duur komen te staan. Het was, mede door de scheidsrechter in Oosthuizen, een dure dag voor de spelers maar tevens goede dag voor de penningmeester. Gijs Beerepoot kreeg al vroeg in de wedstrijd geel door te hard in te komen op de doelman van Oosthuizen. Tom Schuit kreeg na een forse overtreding op het middenveld een gele prent. Later zou hij ook nog de rode prent krijgen voor het hebben van een grote mond tegen de arbitrage. Ze hebben hunzelf onnodig moeilijk gemaakt door een groot deel van de wedstrijd met 10 man te staan. Tot overmaat van ramp werden er twee strafschoppen ontnomen door de scheidsrechter die zijn multifocale lenzen eerder die dag was verloren, zo gaan de geruchten. Twee overduidelijke handsballen die volgens de scheidsrechter op de schouder terechtkwamen. Deze twee cruciale momenten bleken de inleiding te worden van het slotoffensief van VVS’46 8.
Slotoffensief
De spanning was om te snijden. Jurre Schrooder deelde deze ervaring en kon zich niet weerhouden tot een tactisch deponering van braaksel. Wederom een goede actie ten gunste van de penningmeester. A fijn, het teamzette alles op alles, de metaforische voorzet moest en zal binnengekopt worden. En zo geschiedde. Ondanks de 10 man opstelling slaagde ze er in om slechts 5 minuten voor tijd de gelijkmaker te maken. Wie anders dan Maarten Groot schoof de 3-3 binnen, het doelpunt dat VVS’48 8 naar het kampioenschap heeft geleid. De vreugde en blijdschap kon niet op, de kampioensshirts werden met trots gedragen en de rookbommen werden ontstoken.
Huldiging
Het feest is in veelvoud gevierd. De kersverse kampioenen hebben hun shirts gedragen op het terrein bij Grashoppers tijdens de wedstrijd VVS 1 – Grasshoppers 1. De leden van Grasshoppers worpen duidelijk hun blikken op de gesponsorde kampioenshirts. Aan hun gezicht te zien resulteerde dit in een gevoel van jaloezie en frustratie. Overigens verliep de avond zoals kampioenen deze zouden vieren. Een hoop dansjes, een hoop gezelligheid en een hele hoop drankjes. Een week later werd het hele circus in het kwadraat opgezet. De spek-en-bonen wedstrijd tegen Westfriezen werd met 3-2 gewonnen en aansluitend vond de huldiging plaats.Alvorens deze huldiging kon een rit op de platte kar natuurlijk niet uitblijven. Tijdens deze rit werden menig stembanden overbelast en diende het bier eerder als douche dan als versnapering. De euforische spelers arriveerde op het complex waarna de huldiging kon beginnen. De mannen werden toegesproken door eenenorm trotse voorzitter. Een kampioenschap in zijn debuutjaar als voorzitter werd tenslotte gerealiseerd door VVS’46 8. Het valt dan ook niet uit te sluiten dat er geen enkele traan is weggepinkt.
