Op 22 September kreeg VVS ‘46 het bericht dat de MO11-1 weer mocht mee doen aan de Albert Heijn Cup. (Voorheen heette dit nog de DEEN cup, maar helaas zal de naam DEEN de geschiedenisboeken in verdwijnen.) VVS zou op vrijdag 1 Oktober al moeten spelen en graag een snelle bevestiging of we mee zouden willen doen. Tijdens de training van Maandag gevraagd of de meiden wilden en dat was een unaniem: “Ja”
Op vrijdag speelden we dus om 17:45 tegen de lokale amateurtak van Volendam, RKAVV, die sinds kort ook een snel groeiende meidenafdeling heeft. Omkleden in dezelfde kleedkamer als de tegenstander en bij binnenkomst van de tegenstander gelijk kunnen aanschouwen dat je van vis-eten niet klein blijft. Allemaal grote meiden. Maar dat zijn we wel gewend. De Volendamse meiden draaiden bovenin mee in hun competitie, dus een stevige kluif werd wel verwacht.
Om 17:35 het grote veld op. Het kon niet harder regenen. Nog even een paar ballen om Soscha in te schieten en even een snelle rondo om toch wat afleiding te hebben van de regen. Toen klonk het fluitsignaal al. Eerst dienden penalties genomen te worden. Indien er een gelijkspel werd gespeeld, dan gaat degene, die de penalties het beste nam, door naar de volgende ronde.
Bij VVS namen Nina, Soscha en Mayra een penalty. Alle 3 onhoudbaar voor de Volendamse keepster. Hier zagen we al een beetje dat dit een beginnende keepster was, want van een reflex was nog geen sprake. Soscha, daar in tegen, haalde er 2 penalties uit. Ze was niet onder de indruk van de Volendamse schotkracht. Ook de coach constateerde dat de meiden misschien wel groot waren, maar iedergeval nog niet goed konden schieten.
Dan de wedstrijd zelf. Het spel golfde op en neer, maar tot kansen kwam het niet echt. Soscha is tegenwoordig keepster en dat is eigenlijk wel fijn. Geen problemen meer met de spel hervattingen, want Soscha schiet ver en zuiver. De positie van Soscha centraal in de verdediging wordt nu ingenomen door Olivia en dat doet ze heel goed. En vandaag was het zelfs klasse, want ze haalde veel ballen weg bij de tegenstander, voordat ze dicht bij Soscha konden komen. Mette, Tess & Bente spelen afwisslend op de back-positie. Tess is net nieuw in het team, maar loopt meters als een marathon loopster. Qua inzet is ze een voorbeeld. Bente & Mette zorgen door veel inzet dat er niet met ze te sollen valt en maken het de tegenstanders genoeg lastig. En Soscha als keepster blijft zeker niet alleen maar op de doellijn staan en komt uit haar doel als ze dat moet doen. Dit scheelt enorm!
Nina & Indy zorgden voor de druk naar voren, maar de laatse dame kwamen ze telkens niet voorbij om tot een echte kans te komen. Tot na 10 minuten, toen omspeelde Nina, op een mooie manier, wel het laatste meisje en scoorde ze koeltjes de 1-0. (Jaja, het staat zelfs op film...!) Toen begon Volendam wel door te drukken en kregen we het achterin iets lastiger. Maar tot een 100% kans kwam het eigenlijk niet. Ze moesten 2x scoren, omdat wij de penalties hadden gewonnen. Bij een mooie counter werd Nina onregelementair gevloerd op 12 meter van het doel. Vrije trap! Nina nam hem zelf en de bal spatte uiteen op de lat. Dat zou de bevrijding zijn geweest! Maar na een vijftal minuten klonk daar toch het bevrijdende eindsignaal en VVS had de winst te pakken! Wat mooi om de meiden te zien!
Dit betekent dat we doorstromen naar de kwart-finale en nog een keer op bezoek mogen naar het Volendam stadion. Dan volgt geheid een sterke tegenstandster, maar deze winst en bijbehorende euforie nemen ze ons niet meer af! Dus op 4 Februari reizen we weer af naar het Volendam stadion voor de volgende wedsrijd in de Albert Heijn Cup.
Verder betekent deze winst dat we ook een training gaan krijgen van 2 Volendamse selectie spelers. Daar gaan hopelijk meer jeugd teams van kunnen genieten!
